Laagdrempelig sporten voor autistische kinderen

14 mei 2019

Kinderen met een stoornis in het autistisch spectrum kunnen niet altijd meekomen binnen het reguliere aanbod van sport en bewegen. Judoschool Barberio, Box2Grow en Spelen is Leren hebben alle drie op hun eigen manier aandacht voor deze speciale doelgroep. De resultaten lijken wél op elkaar. ‘Je ziet kinderen in hun kracht komen.’

‘Nee, een apart aanbod voor autistische kinderen heeft Spelen is Leren niet’, zegt oprichter Eddy Yarally. Hoeft ook niet, is zijn overtuiging. Iedereen is welkom om te ‘spelen’. ‘We zijn heel laagdrempelig. Er doen bij ons autistische kinderen mee, maar ook kinderen die om welke reden dan ook extreem verlegen of motorisch minder zijn. Ik vind het ook niet zo belangrijk om alle achtergronden te kennen, in de praktijk gaat dat allemaal goed samen.’

Yarally is van huis uit turnleraar, met ervaring in het speciaal onderwijs. Daar ontwikkelde hij zijn ideeën over uitdagende bewegingsvormen, met als uitgangspunt: bouw de gymzaal om tot een ‘speeltuin’ met materialen als matten, kussens, banken en trampolines en laat iedereen. Hier mógen en kunnen ze op een ongedwongen en natuurlijke manier bewegen. Wat ze precies doen en hoe is minder belangrijk.’

Ankerpunten

Tegelijk beseft Yarally dat autistische kinderen behoefte hebben aan structuur. ‘Teveel afbakenen vind ik een beperking van hun creativiteit, maar ankerpunten zijn wel belangrijk, daar zorg ik dus ook voor. De meeste kinderen vinden een circuitvorm bijvoorbeeld prettig, dat geeft houvast.’

Contact maken is essentieel, zegt hij. ‘Als iemand even niet meer weet wat de bedoeling is, geef ik uitleg of help ik. We zijn hier ook gewend om elkaar te helpen. Dat noem ik voor de grap positief zeuren: aanwijzingen geven om elkaar te verbeteren. Ik zie ze hier helemaal loskomen. Dat is echt gaaf.’

Marta Mlicka, bokstrainer bij Box2Grow, herkent die voldoening. “Ik verwacht geen wonderen van de resultaten van een losse training, maar zie kinderen vaak een beetje bang en onzeker binnenkomen en lachend weer weggaan. Dat geeft absoluut een goed gevoel.  We werken met kleine groepen omdat de kinderen snel zijn afgeleid; het gaat eigenlijk meer om persoonlijke ontwikkeling dan een sportles.’

Barbeiro

In een zaaltje van Sport Centrum Utrecht (SCU) op industrieterrein Lageweide doet zaterdag een groepje leerlingen van Judoschool Barberio speelse oefeningen. Maurits gaat op de rug van een maatje zitten en laat zich voorzichtig op de mat vallen. Daarna stapt hij lachend op de fotograaf af. ‘Ik ben best wel zwaar autistisch’, zegt de 11-jarige stoer, ‘Dus ik ben niet een béétje perfectionistisch, maar héél perfectionistisch.’

Maurits judode eerst ‘regulier’ bij Antonio Barberio, maar dat ging op een gegeven moment niet meer, volgens zijn vader Thomas. ‘Hij kreeg teveel prikkels, dan raakt zijn emmer vol en heeft hij zijn fysieke ik niet meer onder controle. Maar ik vond het jammer als hij met judoën zou stoppen, want bewegen doet Maurits en andere kinderen met een beperking heel goed. Sommigen lukt het daardoor eerder hun rem te vinden, anderen komen juist uit de schaduw.’

Bron: Laagdrempelig sporten voor autistische kinderen, Eddy Steenvoorden, Utrechtse Sportkrant, 29/8/2017. Foto: Eddy Steenvoorden

Terug naar overzicht

Deel deze pagina