Esther Vergeer: de gehandicaptensport heeft dat zetje nodig
08 februari 2019
Zelf raakt Esther Vergeer niet meer zo vaak een tennisracket aan, wel is ze heel actief bezig sport te stimuleren onder kinderen en jongeren met een handicap. Dat doet ze met haar eigen stichting: de Esther Vergeer Foundation. Ze heeft zelf enorm veel baat gehad bij sport en het leren omgaan met haar handicap. "Sport was in het begin om mezelf weer te leren ontdekken. Je hebt net een handicap en je moet alles weer leren. Dus het was voor mij: hoe word ik zelfstandig, wat kan ik zelf doen en waar heb ik hulp bij nodig?", vertelt ze over het sporten tijdens haar revalidatie.
Esther Vergeer Foundation
Op achtjarige leeftijd raakt Esther Vergeer verlamd door een bloedvatenafwijking in haar ruggenmerg. Sport heeft haar niet alleen geholpen om te revalideren, het heeft ook haar zelfvertrouwen en zelfstandigheid gesterkt én ze heeft de wereldtop bereikt in het rolstoeltennis.
"Het is zo belangrijk om weer zelfvertrouwen op te bouwen en zelfredzaam te worden. Je ziet jezelf groeien en gaat weer dingen ondernemen zonder je ouders. Dat is de belangrijkste les van sport", vertelt ze tijdens een training rolstoeltennis voor jongeren in Ridderkerk.
Tijdens haar sportcarrière heeft Esther Vergeer de stichting opgericht. "Ik was toen nog volle bak bezig met het professionele rolstoeltennis, maar ik vond al wel dat ik iets terug moest doen. Ik zie ook dat de gehandicaptensport dat zetje nodig heeft."
Topsport
Diede de Groot, de beste rolstoeltennisster van dit moment, Lisette Teunissen, voormalig paralympisch zwemster, en Vergeer zijn van mening dat er verschillend gekeken wordt tussen 'valide' en 'invalide' topsport. Zo werden de zwemfinales bij valide sporters wél op de televisie uitgezonden en die van de invalide zwemmers niet, aldus Teunissen. "Zodra de paralympische zwemmers kwamen, werd de verbinding verbroken. Wij waren niet bijzonder genoeg voor de televisie."
Vergeer ziet dat paralympisch topsport meer bekendheid krijgt, maar dat er ook nog stappen gemaakt moeten worden. De Groot erkent dat. "Je krijgt steeds meer aandacht, maar je merkt ook bij tennis dat je het ondergeschoven kindje bent", aldus De Groot.
Ondersteuning
De paralympische topsport is in de loop der jaren veranderd, vindt Vergeer: "De ondersteuning is verbeterd. Die is meer en optimaler vanuit de bond geworden. Ik denk ook dat het prijzengeld omhoog is gegaan. Het is tof om te zien welke topsportprogramma's door de sporters worden gedraaid."
In het verleden was Vergeer meer op haarzelf aangewezen. Zo moest zij vaak haar eigen trainingen regelen. Alle gehandicaptensporten vallen sinds 2000 onder alle reguliere sportbonden. "Volgens mij is die integratie goed. Het is zeker niet optimaal en kan nog altijd beter, ook in de beleving binnen een bond. Maar volgens mij zijn er grote stappen gemaakt", zegt Vergeer.
Financieel
De Groot merkt dat paralympisch tennis ook financieel aantrekkelijker wordt. "Het begint ondertussen wel een beetje te lopen, maar je bent wel naar goede resultaten aan het zoeken. Sommige bedrijven doen niet aan paralympische sporten of komen daar niet op terug." Teunissen zegt dat de KNZB grotendeels buitenlandse reizen en stages betaalde.
Vergeer is vastberaden over sponsoring in de toekomst: "Ik geloof heel erg in de impact die paralympische topsport kan hebben. Als bedrijf kan het super interessant zijn, bij veel sporters heb je 'aan de achterkant' veel verhalen."
