Marie Claire (10, spierziekte) heeft het framevoetbal ontdekt
10 mei 2019
Heel pijnlijk als je dochter niet mee mag dansen in een uitvoering omdat ‘het er niet mooi genoeg uitziet’. Welke sport zoek je dan voor je kind als ze heel wat beperkingen heeft en het ook voor haar belangrijk is om zich uit te leven met leeftijdsgenootjes? Astrid, de moeder van Marie Claire Lanser, vertelt.
“Mama waarom ben ik zo? Ik wil graag nieuwe armen en benen”, zegt Marie Claire weleens tegen haar moeder. Als je haar ziet, dan denk je: met dat meisje is er niks aan de hand. Totdat ze gaat lopen. Haar moeder Astrid had al vlak na de geboorte van Marie Claire het gevoel dat er iets niet klopte. “Artsen dachten dat ik een gestreste moeder was”, vertelt ze. Uiteindelijk bleek het gevoel van Astrid wel degelijk te kloppen. “Marie Claire is geboren zonder heupkom, ze heeft epilepsie, ze ziet slecht, heeft ADHD en autisme, en later bleek dat ze een spierziekte heeft.”
Voor Marie Claire is het heel moeilijk om haar spieren te gebruiken en aan te sturen. Daarom gebruikt ze een rollator of een rolstoel. Voor haar spieren is sporten heel belangrijk. “Zit ze op een sport?”, vroegen de revalidatie-artsen dan ook. Maar dat was nou net het grote struikelblok. Welke sport dan? Astrid: “Ze heeft een tijdje op dansles gezeten, maar zichzelf omkleden voor de les is voor haar al heel lastig. En ze kan gewoon niet met alles meedoen.” Dat zou niet zo’n ramp hoeven zijn, want met een iets aangepaste dans had Marie Claire toch gewoon mee kunnen doen? Niet dus. “Met de uitvoering mocht ze niet meedansen, omdat het er niet mooi uitzag. Dat maakte haar heel verdrietig. En een dansclubje voor kinderen met een beperking hadden ze niet.”
Marie Claire wilde dus, heel begrijpelijk, van het dansclubje af. Maar het is ook niet zo gek dat een meisje ook iets wil doen, ergens bij wil horen en vriendinnen wil maken. “Artsen onderschrijven het belang van sporten, alleen niemand heeft advies voor ons als ouders waar we het beste terecht kunnen met onze dochter. Het is best een zoektocht geweest.”
Gelukkig is die zoektocht voor Marie Claire wel gelukt. Een paar maanden geleden is ze begonnen met racerunning. Daar kwam ze mee in aanraking dankzij haar fysiotherapeut. En, wat ze nog leuker vindt, is framevoetbal. Dat doet ze elke week. “Marie Claire heeft nu haar schouder gebroken, maar ze gaat gewoon naar de training. Ze speelt een partijtje, schiet de ballen op een rij naar het doel, rent tussen pionnetjes door. Ze trainen nog maar met z’n tweeën. Ik weet zeker dat er veel meer animo voor is. Ouders moeten alleen, net als wij, weten dat het er is voor hun kind.”
.jpg?width=80&height=80&mode=crop)
